In de afgelopen week heb ik al veel hooggevoelige mannen gesproken die zich in deze Coronacrisis meer relaxt voelen. Alsof de rest van de mensheid in paniek om hen heen raast, terwijl ze zelf totaal ontspannen staan in het oog van de orkaan.
Ik herken dit. Voor mij voelt dit ook zo. Ondanks dat er best wat uitdagingen zijn. Mijn vrouw heeft het nu extra druk als planner in de zorg, ik krijg meer coachaanvragen dan voorheen en daarnaast proberen we onze twee zoons ook nog te voorzien van wat educatie en quality time. Ik heb nog nooit zoveel gevoetbald met mijn kids.????
Ondanks deze hectiek voel ik me vooral ontspannen. Vroeger heb ik hier weleens visioenen over gehad. Een extreme chaos om me heen van schreeuwende en gillende mensen en ik zelf stond er alsof ik precies wist wat te doen. Op het moment van uiterste chaos werd opeens mijn taak in deze wereld me glashelder.
Leven in een wereld die nooit als thuis voelde
Zo voelt dat nu ook en andere hooggevoelige mannen lijken dit ook te voelen. Leven in een wereld die nooit als thuis voelde. Zal dit het signaal zijn dat wij massaal mogen gaan staan voor wie we werkelijk zijn? Ja, dit is het moment!
Een doordenkertje:
“Als je je leven lang strijd tegen alle mogelijke bedreigingen die je van je vrijheid zouden kunnen beroven, zul je nooit vrij zijn.”
Wat voel jij?