Zeven jaar geleden begon ik met coachen als zelfstandige. Maar 15 jaar geleden in loondienstverband coachte ik al. En misschien gaat het zelfs nog verder terug, maar dat doet er even niet toe.
Ik leer de psyche van de mensen steeds verfijnder kennen. Ik heb geleerd om, vaak via een omweg, op plekken in het menselijke bewustzijn te komen, waar je het liefst van weg wil lopen. Want, poeh…wat zit iedereen vol mechanismes die je weghouden bij de kern. Vermoeiend soms.
Super creatief en vindingrijk in het bedenken van smoesjes en excuses om bij hun pijn en patronen weg te blijven.
Als ze díe creativiteit en vindingrijkheid toch eens zouden gebruiken om hun dromen en doelen te bereiken…🤪
Veel gehoorde bezwaren
- 👉🏻Ik heb het momenteel erg druk, dus dit is niet het juiste moment
- 👉🏻Ik zit er qua energie even doorheen, dus ik wil me eerst beter voelen voordat ik met een traject start
- 👉🏻En als vervolg hierop: Inmiddels gaat het weer en voel ik me weer beter, dus ik vind het niet meer nodig om gecoacht te worden
- 👉🏻Ik zie zeker de meerwaarde van coaching in, maar ik voel dat ik eerst zelf alles even moet uitzoeken
Zelluf doen is het grootste excuus
- 🫣Dit terwijl de verhalen in je eigen hoofd meestal dezelfde rondjes blijven draaien
- 🤔Het uiting geven aan je gedachten in samenspraak met iemand anders dan jijzelf zet je gedachtegoed hoe dan ook in een ander daglicht. In je eentje kom je daar niet.
- 😨Ik geloof dat veel mensen bang zijn voor een coach, omdat hij je ‘dwingt’ om over dingen na te denken waar je liever niet bij stilstaat
- 🥱Omdat je je dan van allerlei dingen bewust wordt waar je iets mee moet en we zijn liever lui dan moe
- 🛤️Maar ook omdat je bang bent dat een coach je juist verwart en op het verkeerde spoor zet
Vooral dát is zo’n onzinnige gedachte.
Want waarom zou je hier een probleem van maken, terwijl je dagelijks onbewust bloot staat aan miljoenen factoren die een nog veel negatievere invloed op je heeft dan een coach.😱
Je energieveld zit momenteel vol junk. Voel maar.
🔥