“Je bent niet authentiek genoeg”…Daar stond ik dan. Afgewezen voor een functie die ik zo graag wilde. Mijn wereld stortte lichtelijk in…
“𝒀𝒐𝒖 𝒄𝒂𝒏 𝒐𝒏𝒍𝒚 𝒃𝒆 𝒓𝒆𝒋𝒆𝒄𝒕𝒆𝒅 𝒇𝒐𝒓 𝒘𝒉𝒂𝒕 𝒊𝒔𝒏’𝒕 𝒂𝒖𝒕𝒉𝒆𝒏𝒕𝒊𝒄.”
Het deed me pijn om niet gezien te worden voor wie ik echt ben.
Het was 2010 en toen al een uitnodiging om bij mezelf naar binnen te gaan.
Ook al zag ik dat toen nog niet.
Ik wilde gewoon die baan.
En ik vond dat ik mezelf juist van mijn beste kant had laten zien.
Achteraf zie ik in dat ik teveel mijn best deed.
Ik wilde het te graag.
En als je in een energie zit waarin je te krampachtig vasthoudt aan het eindresultaat, dan stoot je het juist af, in plaats van dat je het aantrekt.
𝗝𝗲 𝗯𝗲𝗻𝘁 𝗱𝗮𝗻 𝗴𝗲𝗳𝗼𝗿𝗰𝗲𝗲𝗿𝗱 𝗶𝗲𝘁𝘀 𝗮𝗮𝗻 𝗵𝗲𝘁 ‘𝗱𝗼𝗲𝗻’ 𝗲𝗻 𝗯𝗲𝗻𝘁 𝗱𝗮𝗻 𝘂𝗶𝘁 𝘃𝗲𝗿𝗯𝗶𝗻𝗱𝗶𝗻𝗴
- 🫣Teveel geïdentificeerd met een rol
- 🫣Teveel afgestemd op wat van je verwacht wordt
- 🫣Teveel gehecht aan de uitkomst
- 🫣Sociaal wenselijk bezig
Met andere woorden: juist alle inauthentieke lagen, patronen en beschermingsmechanismes komen aan de oppervlakte en krijgen vrij spel.
Dat mij werd verteld: “Je bent niet authentiek genoeg”, ervoer ik als een afwijzing van mijn ware zelf.
𝗠𝗮𝗮𝗿 𝘄𝗶𝗲 𝗷𝗲 𝘁𝗲𝗻 𝗱𝗶𝗲𝗽𝘀𝘁𝗲 𝗯𝗲𝗻𝘁 𝗸𝗮𝗻 𝗻𝗼𝗼𝗶𝘁 𝗮𝗳𝗴𝗲𝘄𝗲𝘇𝗲𝗻 𝘄𝗼𝗿𝗱𝗲𝗻
Die is verbonden met alles en iedereen en is niet afgescheiden.
Alleen de onbewust afgescheiden stukken die worden geraakt.
Juist om je te laten zien op welk vlak er nog heling mag plaatsvinden.
Toch interpreteerde ik de boodschap niet op de juiste manier.
En velen met mij vatten dergelijke boodschappen verkeerd op.
Met als gevolg dat je alles wat al perfect is zoals het is, in twijfel trekt en gaat afwijzen.
Een nieuwe afsplitsing van het ‘heel’ ontstaat en nieuw trauma vormt een nieuw vals anker in je realiteit.
Wanneer je een boodschap als: “Je bent niet authentiek genoeg”, niet meer ziet als afwijzing zelf, maar als trigger die reeds eerdere afwijzing blootlegt, hoef je alleen nog maar dankbaar te zijn voor de kans die zich aandient om te helen.
Steeds weer is de boodschap: “Stap in je grootsheid en uit dat kleine ik-je vandaan dat zich afgescheiden voelt van het geheel.”
Want dan is er ruimte om je te verbinden met wat via jou gecreëerd wil worden om van de wereld een mooiere plek te maken.
Geen ik, maar wij.
Hoe ga jij om met ‘valse’ gevoelens van afwijzing?
